Św. Kongregacja Obrzędów w sprawie Mszy św. wotywnej P. N. Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego kapłana
Po wydaniu dekretu Urbis et Orbis z dnia 11 marca 1936 roku, mocą którego pozwolono na odprawienie w każdy pierwszy czwartek miesiąca pod pewnymi warunkami jednej Mszy świętej wotywnej o Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie, Czcig. o. Pankracy Pfeiffer, superior Zgromadzenia Boskiego Zbawiciela przedłożył pokornie św. Kongregacji Obrzędów następujące wątpliwości do rozstrzygnięcia.
- Czy w tej Mszy św. wotywnej o Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie, dozwolony w pierwszy czwartek każdego miesiąca należy odmawiać Gloria i Credo?
- Czy w przypadku, kiedy ta Msza św. nie może mieć miejsca z powodu święta wyższego rytu, tj. zdwojonego pierwszej lub drugiej klasy, można w miejsce Mszy św. zabronionej odmówić jej wspomnienie (kommemorację) pod jednym zakończeniem z pierwszą oracją święta?
- W jakim kolorze Msza św. wotywna o Jezusie Chrystusie, Najwyższym i Wiecznym Kapłanie, ma być odprawiana?
Św. Kongregacja Obrzędów pilnie rozważywszy przedłożone wątpliwości, po wysłuchaniu głosu specjalnej Komisji, postanowiła tym prośbom wspomnianego superiora generalnego odpowiedzieć:
Ad I. Twierdząco, ex gratia?
Ad II. Twierdząco, byleby nie wypadało święto P. N. Jezusa Chrystusa lub jego oktawa;
Ad III. Należy użyć koloru białego.
Gdy następnie o tym niżej podpisany Kardynał, Prefekt Św. Kongregacji Obrzędów, zdał sprawę Ojcu św. Piusowi XI, Jego Świątobliwość uznał i zatwierdził orzeczenie tejże św. Kongregacji.
Bez względu na jakiekolwiek zarządzenia przeciwne.
Dnia 25 listopada, 1936 roku.
C. Kard. Laurenti, Prefekt
A. Carinci, Sekretarz.
