Kwestia korzystania z „Breviarium Romanum”

Wojciech Kuzyszyn:

Chciałbym zapytać, jak należy rozumieć sformułowanie użyte w instrukcji Universae Ecclesiae Komisji Ecclesia Dei w punkcie 32. w sprawie używania przez duchownych Breviarium Romanum: „Ma on być odmawiany w całości i w języku łacińskim”. Czy oznacza to, że duchownemu odmawiającemu Liturgię Godzin, nie wolno odmówić, na przykład komplety według Breviarium Romanum? Jeśli nie, to czy to samo się odnosi do sytuacji, w której ten duchowny odmawiałby ją nie sam, ale z towarzyszem?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Ks. Julian Nastałek:

Szczęść Boże,

poszukując odpowiedzi na zadane pytanie należy wziąć przede wszystkich pod uwagę
zapis art. 9 §3 Listu apostolskiego motu proprio „Summorum Pontificum” Benedykta XVI,
który brzmi następująco: „Duchownym posiadającym wyższe święcenia wolno używać
także Brewiarza promulgowanego w 1962 r. przez bł. Jana XXIII”. Jest tu wyrażona myśl
dotycząca korzystania w wypełnianiu przez duchownych codziennego obowiązku odmawiania officium divinum wynikającego z przyjętych święceń (.Kodeks Prawa Kanonicznego,
kan. 276 §2 nr 3) zamiast z księgi Liturgii Godzin wydanej po Soborze Watykańskim II
(Liturgia Horarum, editio typica 1971-72; editio typica altera 2000 oraz zatwierdzone przekłady na języki narodowe), z Breviarium Romanum w jego ostatniej wersji promulgowanej
przed rozpoczęciem Soboru (editio typica 1962). Zatem dokument papieski daje możliwość wyboru, z której księgi duchowny będzie korzystał w wypełnianiu swojego kanonicznego obowiązku recytacji oficjum. Logiczny jest wniosek, iż chodzi tu o wybór stały, a nie
doraźny, gdyż obowiązek odprawiania oficjum przez duchownego ma charakter trwały
(zob. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Odpowiedzi na zapytania
odnośnie do obowiązku sprawowania Liturgii Godzin, 15.11.2000). Z kolei Instrukcja „Universae Ecclesiae” Papieskiej Komisji Ecclesia Dei precyzuje, iż wybór przez duchownego
Breviarium Romanum jako księgi służącej mu do wypełniania obowiązku odprawienia
modlitwy Kościoła, wiąże się z koniecznością odmówienia w języku łacińskim wszystkich
godzin kanonicznych, które składają się na oficjum danego dnia. Wykluczone jest zatem,
korzystanie z przekładów na języki narodowe (jak to zazwyczaj ma miejsce w przypadku
Liturgii Godzin) oraz odmawianie tylko niektórych godzin.

Inna natomiast sytuacja ma miejsce wówczas, gdy duchowny okazjonalnie bierze udział
w celebracji lub recytacji wspólnotowej jakiejś godziny według Breviarium Romanum,
a pozostałe godziny odmawia korzystając z Liturgii Godzin. Wówczas wypełnia swój obowiązek modlitwy w myśl nr 242 Ogólnego wprowadzenia do Liturgii Godzin.

Z Chrystusowym pozdrowieniem

Źródło: Anamnesis 82 KKBiDS EP