Okadzanie ołtarza
Br. Piotr Kucharzewski:
Chciałbym prosić o wyrażenie opinii w następującej sprawie: W OWMR 73 czytamy:
Najpierw przygotowuje się ołtarz (…) umieszcza się na nim korporał, puryfikaterz, mszał i kielich, chyba, że przygotowuje się go przy kredensie. Podobnie w OWMR 139 i 190. OWMR 144 opisuje dalsze czynności: Następnie, jeżeli stosuje się okadzenie, kapłan nakłada i w milczeniu błogosławi kadzidło, po czym okadza dary ofiarne, krzyż i ołtarz. Podobnie w OWMR 178 i 276. Wskazania Episkopatu Polski do OWMR nie poszerzają powyższych wypowiedzi. Nigdzie jednak nie znalazłem, że przed okadzeniem darów, krzyża i ołtarza należy usunąć z ołtarza mszał i mikrofon, co jest bardzo często stosowane, nawet jeśli sprawia trudność ministrantom (bo np. przeszkadzają świece ołtarzowe). Wykonanie tej czynności uzasadnia się stwierdzeniem, że nie okadza się mszału i mikrofonu. Z przytoczonych powyżej cytatów OWMR kapłan okadza kolejno: dary ofiarne, krzyż i ołtarz, czyli okadzenie darów jest niezależne od okadzenia ołtarza, a co z tego wynika, gdy okadzany jest ołtarz, to okadzany jest tylko ołtarz, nie to, co na nim się znajduje (np. mszał), bo wówczas dary okadzane byłyby drugi raz, co byłoby dublowaniem. Stwierdzam więc, że nie ma konieczności ściągać mszału i mikrofonu (np. w sytuacji, gdy jest to utrudnione), ale czyni się to, by uwydatnić, co się okadza: dary, krzyż, ołtarz.
Ks. prof. dr hab. Krzysztof Konecki:
Rzeczywiście trudno byłoby znaleźć przepis liturgiczny mówiący, że przed okadzeniem darów, krzyża i ołtarza należy usunąć z ołtarza mszał i mikrofon. Po pierwsze dlatego, że najważniejsza jest tutaj intencja celebransa, co okadza. Jest rzeczą wiadomą, że nie okadza się ani mszału, ani mikrofonu, które znajdują się na ołtarzu. Ponadto usuwanie ich z ołtarza tuż przed czynnością okadzenia (znam to z własnej, wcześniejszej praktyki) wprowadza małe zamieszanie i może odwrócić uwagę uczestników liturgii od tego, co w danej chwili jest najistotniejsze.
Źródło: Anamnesis 80 KKBiDS EP