Deklaracja Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o Eucharystii sprawowanej w grupach Drogi Neokatechumenalnej

Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów otrzymywała często pytania, także ze strony biskupów, dotyczące sprawowania Eucharystii w grupach tak zwanej „drogi neokatechumenalnej”. W związku z tym, nie przesądzając późniejszych orzeczeń, Kongregacja stwierdza co następuje:

  1. Liturgie grup specjalnych, gromadzących się w celu specyficznej i właściwej dla nich formacji, przewidziane są w instrukcjach: Eucharisticum mysterium z 25 maja 1967 r., n. 27 i 30 (AAS 59, 1967, 556-557) i Actio pastoralis z 15 maja 1969 r. (AAS 61, 1969, 806-811).
  2. Kongregacja zgadza się, by wśród dostosowań przewidzianych przez Instrukcję Actio pastoralis, nn 6-11, grupy wspomnianej „drogi” mogły przyjmować komunię pod dwiema postaciami, używając chleba przaśnego, i umieścić, ad experimentum, obrzęd znaku pokoju po modlitwie powszechnej.
  3. Ordynariusz miejsca powinien być poinformowany na stałe lub ad casum, o miejscu i czasie, w którym takie liturgie będą sprawowane; nie mogą one być sprawowane bez jego upoważnienia.

Przy okazji niniejszej deklaracji Kongregacja przypomina to, co zostało powiedziane w Instrukcjach wyżej cytowanych, a szczególnie następujące zalecenie:

„Usilnie zachęca się duszpasterzy do rozważania i pogłębiania duchowej i formacyjnej wartości tych liturgii. Osiągają one swój cel tylko wtedy, gdy prowadzą uczestników do głębszego poznania tajemnicy chrześcijańskiej, do wzrostu kultu Bożego, do wszczepienia we wspólnotę kościelną oraz do płodnego praktykowania apostolatu i miłości względem braci” (Actio pastoralis).

Z siedziby Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. 19 grudnia 1988 r.

EDUARDO Kard. MARTINEZ SOMALO Prefekt
+ VIRGILIO NOE Abp tyt. Voncarii Sekretarz

(za L’osservatore romano, 24 grudnia 1988)

 

Źródło: Neokatechumenat szansa czy zagrożenie dla Kosciola